Como Gölü ve karışık hisler...

Evet, gerçekten çok güzel bir yer. O kadar güzel, o kadar güzel ki tam beklendiği gibi... İnsanı hiç şaşırtmıyor!

Villalar görkemli, bahçeler muhteşem, doğa göz alıcı... Her yer o kadar muntazam ki bir süre sonra "çirkin birşey görsem de onun fotoğrafını çeksem" diye bakmaya başlıyorsun. Bahçeleri balkonları bırak, betonların çatlaklarından bile çiçekler fışkırıyor. Yunan sütunlarıyla bezeli Artemis tapınağıvari bir bina, mahalle berberi çıkabiliyor!

Doğa inanılmaz. Yemyeşil yamaçları, ara ara sarp kayalıklarıyla gölü çevreleyen Alpler, çarpıcı ve dramatik bir fon oluşturuyor. Gün doğarken, kat kat, sisli tepelerin arasından süzülen güneş ışınları insanı büyülüyor. Güneşin doğuşu ayrı güzel, batışı ayrı. Zarif bir çan kulesinin etrafına dizilmiş kırmızı çatılı evlerden oluşan minik sevimli kasabalar, göl kenarına ve yamaçlara serpiştirilmiş... Göle hakim muhteşem villalar (şatolar da diyebiliriz), bu kadar zenginlik de ayıp ama dedirtiyor.

Birkaç gün kalacaksanız, feribot iskelelerine yakın kasabaları tercih edin. Biz Menaggio'da Hotel du Lac'da kaldık. Özellikle gölün gözbebeği Bellagio'yu tam karşıdan görüyor olması nedeniyle konumu ideal. Yine de bi daha gitsem Varenna'da kalırım, en çok orayı sevdim.

Gölün meşhur villarından sadece bir tanesini gezecekseniz ve George Clooney'ninkine davetli değilseniz, bahçelerinin de keyfini çıkartarak Villa Carlotta'yı gezin derim. Como şehrine vakit ayırmanıza gerek yok bence. Taş döşeli, dar sokaklı, merdivenli kasabalar, dereler, tepeler daha güzel. Arka yollara, yamaçlara doğru saptıkça, daha az turistik, daha gerçek yaşamların içinden geçiyor, üstüne bir de muhteşem manzaraların keyfini kuşbakışı çıkartabiliyorsunuz.

Her gördüğü yeri dünyanın en güzel yeriymiş gibi öven, klişe laflarla insanın içini bayan o seyahat yazarlarına benzemeye başladığımı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. İşte geliyor... Görünürde herşey iyi hoş da benim İtalyam bu değil ama. Eksik birşeyler var. Akşam göl kenarında akordiyon çalan amcadan başka, içten gülümseyen, dost canlısı bir insanoğluna rastlayamadık. Zaten çok fazla bi insanoğluna da rastlayamadık! Her yer son model araba dolu ama ortalıkta insan yok. Gidecek mekan sayısı da bence son derece sınırlı. Nerede bu insanlar, nerede yer içer, nerede sosyalleşirler diye düşünecek olduk önce şuursuzca... Sonra malikanelere bakınca aklımız başımıza geldi. Adam o şatodan, o bahçeden çıkıp naapsın!?

Muhattap olma fırsatı bulduğumuz üç baş lokal insan da, hayatımda ilk kez medeni cesaret gösterip İtalyanca açtığım muhabbetleri gayet soğuk cevaplarla geçiştiren, benim bildiğim İtalyanlara hiç benzemeyen başka bir türdendi. Burası benim İtalyam olmak için biraz fazla kuzeyde kalıyor galiba... Doğası, mimarisi, insanları, mutfağı, herşeyi biraz fazla İsviçreli kalıyor. Bi de burada hayat biraz fazla yavaş akıyor (çılgın motorlular hariç). Zaman bir yerde durmuş gibi. Yani anlamsız gelebilir ama aynı anda hem hiç modası geçmeyecek, hem de çok modası geçmiş bir yer algısı yarattı bende. Nasıl oluyor bu acaba?

Demek ki neymiiişşşş??? Bir kez daha anlıyoruz ki önemli olan dış güzellik değil, iç güzellikmiş! Ve iç güzelliğin eksikliğini hissedecek kadar da bi seyahat kariyerine sahip olmuşuz artık. Tüh! :(

*******************************

Lago di Como ed i sentimenti confusi...
E' veramente un bel posto, cosi bello che e' proprio come aspettato. Non c'e' nessuna sorpresa!

La natura meravigliosa, le ville magnifiche, i giardini stupendi... Tutto e cosi perfetto che dopo un po', ti trovi cercando una cosa brutta per fotografarla! E' inutile dire che i fiori esplodono dai balconi, dai giardini... Esplodono dalle crepe dei muri!! Puoi scoprire -ed e' molto normale- che un palazzo che ti sembra un tempio greco, e' un barbiere qualunque.

Il paesaggio e' incredibile. Le Alpi con i fianchi verdissimi e con le scogliere rocciose ogni tanto... Un sfondo drammatico ed impressionte... Sono affascinanti i raggi di sole all'alba, che affluiscono tra le colline nella nebbia. L'alba e' bella, il tramonto e' bellissimo. I villaggi carini coi tetti rossi intorno ad un campanile elegante sono sparsi sulle sponde e sui fianchi... Le ville splendide che si affacciano sul lago (direi "i castelli") ti fanno pensare che sia un peccato una ricchezza cosi!

Se pensate di passare qualche giorno li, scegliete uno dei paesi vicino ai traghetti. Siamo stati a Hotel du Lac a Menaggio. Dato che e' direttamente di fronte a Bellagio, la perla del lago, Menaggio ha la pozisione ideale. Pero la prossima volta starei a Varenna che mi e' piaciuta di piu'. Se vedrete solamente una delle ville famose e se non siete invitati a quella di George Clooney :) vi consiglio di visitare Villa Carlotta godendo anche dei giardini. Anzi, visitate i giardini e vedete anche la villa se avete tempo! :) Saltate la citta' di Como. I villagi con le stradine e le scale di pietra, le colline, i fiumi sono più belli. Sulle strade secondarie tra le colline, attraversando le vite più reali, meno turistiche, si puo godere di splendidi panorami con lo sguardo d'aquila.

Pensate che sia diventata una classica scrittrice di viaggio che loda ogni posto che vede come se fosse il posto piu bello del mondo, che annoia con le parole cliche', eh? Noooo!!!! Vi sbagliate! Ecco qui: Va bene, tutto e' bello e buono a Como... Pero, la mia Italia non e' questa. C'e' qualcosa che manca. Le persone che abbiamo incontrato non erano cosi amichevolie, tranne l'uomo che suonava la fisarmonica sul lungolago la sera, con un sorriso sincero. Non siamo riusciti ad incontrare tanta gente comunque! Le strade sono pieni di macchine bellissime ma non c'e' nessuno in giro. E secondo me, ci sono veramente pochi ristoranti e bar. "Ma dove sono tutte queste persone, dove mangiano, dove bevono?" stavamo per pensare ingenuamente all'inizio... E guardando a quei 'castelli', quei giardini, i terrazzi ci siamo illuminati! Perche' uscire da un castello del genere, da un giardino cosi, da quel terrazzo??

E dalle poche persone locali con cui abbiamo avuto l'opportunita' di fare conversazione -conversazione che ho iniziato io in italiano coraggiosamente per la prima volta nella mia vita- abbiamo ricevuto risposte cortissime e freddissime. Loro sono una specie che non assomiglia agli italiani che siamo abituati ad incontrare. Questo posto e' un po' troppo al nord per essere la mia Italia, credo... Il paesaggio, l'architettura, la gente, la cucina, tutto sia un po' troppo svizzero. E qui, e' lento anche il ritmo della vita. Troppo lento (esclusi i motociclisti pazzi)... Come se si fosse fermato' il tempo. Puo' sembrarvi assurdo ma Como mi ha dato la sensazione di essere un posto che non andra' mai fuori moda, pero ci e' gia andato. Non so perche' anch'io... E' il mio ossimoro di Como.

E allora???
Allora, abbiamo provato un'altra volta che la vera bellezza non e' la bellezza esteriore, ma quella interiore, quella dell'anima... Ed abbiamo viaggiato abbastanza per saperne la mancanza. Peccato! :(